شاید تجربه کرده باشید، اگر سگى گرسنه رو به شما آورد و همراهتان نان یا گوشت باشد، آیا به گفتن چخ، رد مى‏شود؟! چوب هم بلند کنى فایده ندارد، او گرسنه است و چشمش به غذا است، چوبش هم بزنند فایده ندارد و دست بردار نیست. اما اگر هیچ همراه نداشته باشى، با آن شامه قوى که دارد چون مى‏فهمد چیزى ندارى تا گفتى چخ فوراً مى‏رود.

 دل شما نیز مورد نظر شیطان است، نگاهى به دل مى‏کند، اگر آذوقه او مانند حب مال و زر و زیور و شهرت و مقام و حسادت و بخل و... در آن باشد مى‏بیند به­به! چه جاى خوبى براى او ست، همانجا متمرکز مى‏شود، اگر صدهزار بار هم «اعوذبالله من الشیطان الرجیم» بگویى به این چخ‏ها رد نمى‏شود، چون این دشمن خیلى سرسخت است. «إِنَّ الشَّیْطانَ لَکُمْ عَدُوٌّ» بلى اگر طعمه‏اش را دور کردى، آنگاه مى‏بیند وسیله ماندن ندارد، و با یک استعاذه فرار مى‏کند.